واسه خودم داشتم آهنگ فرامرز اصلانی رو زمزمه میکردم ُ دستبند می بافتم ..

از روی بیکاریه دیگه ! که یهو زیر چشمی فهمیدم داداشم داره دستبند ِ من ُ نگاه میکنه ..

چن ثانیه که نگاه کرد ، برگشت گفت : واسه منم درست میکنی؟ گفتم :باشه چه رنگی ؟ گفت یه توسی | سفید درست کن واسم :))

دیروز کاموا هارو خریدم ُ نشستم به بافتنش ..

تموم شد ! دادم بهش ُ کلی باهاش کلنجار رفت که میخوام تَهِش یه مُهره بندازم !

پشیمون شد .. تا آخر شب دستش بود ..

امروز صبح رفتم مدرسه ُ دائم به این فکر میکردم که الان دستبندرو انداخته دستش یا نه !

آخه امروز قرار بود بره همدان .. بچه های دانشگاهشونُ ببینه :) 

ظهر که اومدم خونه از مامانم پرسیدم که علیرضا دستبندرُ انداخته بود یا نه؟ گفت آره ^__^

ولی آخه ..

داداش من یه پسریه که خیلی بی احساسه .. خیلی بی ذوق ِ.. خیلی هم سرد ُ بی روح !

ولی چطور به قول خودش از این جلف بازی های من خوشش اومد ُ خواست واسش یکی درست کنم !

واسم جای تعجب داشت که اینقدر خوشش اومده بود از کارم .. ولی من خوشحالم :)

+این خیلی برای من جالب بود !!! :|

پ